همه فن حریف ورزشهای رزمی است. بیش از30حکم قهرمانی در رشتههای مختلف هنرهای رزمی و نمایشی در مسابقات آزاد و در گروههای سنی مختلف دارد. مربی و داور رشتههای رزمی است. 32سال دارد، جوان و باانگیزه است. هدفش ارتقای ورزش در حاشیه شهر و تغییر در زندگی جوانان این محدوده است.
با مجید ایزانلو مبارز، مربی و داور ورزشهای رزمی و هنرهای نمایشی در یکی از مرکز آموزشی در محله خاتمالانبیا(ص) آشنا شدیم. او به همراه برادرش حامد و همسرش مریم محمدی به اعضای علاقهمند به ورزش در این مرکز آموزش میدهند. او در منطقه2، 10 و 12باشگاههای متعددی راهاندازی کرده و به رشد ورزش در این قسمت از حاشیه شهر پرداخته است.
خودش را بچه حاشیه شهر میداند و با تأسیس یک انجمن، فعالیتهای فرهنگی و ورزشی را با هم ترکیب کرده و امید به تغییر دارد. بخشی از گفتوگوی ما با این جوان ورزشکار دغدغهمند حاشیه شهر را بخوانید.
مجید سال 1368 در شیروان به دنیا میآید و بعد از 2سال همراه با خانواده به محله طلاب مشهد میآیند. نزدیک به 20سال است که در محلات مختلف مناطق 2، 12 و10 زندگی میکنند و با حمایت پدر و همراهی همسر و برادرش در این 3منطقه بیش از 10باشگاه ورزش هنرهای رزمی و نمایشی راهاندازی کرده است.
او و برادرش حامد با تشویقهای پدرشان محمدرضا به این ورزش علاقهمند شدند و سالن راهاندازی کردند. پدر که خود از جوانی کونگفو کار میکرده، 2فرزندش را به ورزش ترغیب میکند.
مجید فیلمهای سینمایی رزمی دهه 70 را در ایجاد علاقهاش به این سبک ورزش مؤثر میداند و میگوید: «فیلمهای رزمی در دهه 60 و 70 طرفداران زیادی داشت. فیلمهایی که ورزشکاران رزمی همچون بروس لی، جکی چان و جت لی در آنها بازی میکردند. بسیاری از همسن و سالهای من با این فیلمها به ورزشهای رزمی علاقهمند شدند.»
پدرش از 8سالگی مجید را در باشگاه ورزشهای رزمی ثبتنام میکند. مربی او متوجه استعداد و اشتیاق مجید میشود و تشویقش میکند خود را برای مسابقات آماده کند.او بعد از پیشرفت در آموزشها وارد مسابقات میشود و در رشتههای مختلف رزمی و در مسابقات آزاد در سبک منفی 54کیلوگرم شرکت میکند.
او در رشتههای مختلف رزمی مانند کاراته، کونگ فو، ووشو، کیگ بوکسینگ، بوکس، بوکس تایلندی، هنرهای فردی و نمایشی مدالهای قهرمانی دارد. مجید میگوید: «ورزشکاران رشتههای رزمی میتوانند در مسابقات آزاد همه این رشتهها شرکت کنند. در هر مسابقه قوانین رشته میزبان حاکم میشود و شرکتکنندگان باید براساس آن مبارزه کنند. اگر فدراسیون کاراته مسابقه برگزار کند، معیار امتیازها قوانین کاراته است. درباره سایر رشتهها نیز به همین صورت است. فدراسیون انجمنهای ورزشهای رزمی جمهوری اسلامی ایران با ۲۰رشته اصلی، ۴۷ رشته زیر مجموعه، ۱۲۰ تیم ملی، ۴ رشته المپیکی و رشتههای متعدد آسیایی مخاطبان و ورزشکاران بسیار زیادی درکشور دارد.»
او سال85 در مسابقات قهرمانی کشور سبک کونگفو کمپو مقام اول جوانان را کسب میکند. از سال 88 تا 89 در مسابقات قهرمانی کشور در رشته فول کیک بوکسینگ در رده سنی بزرگسالان مقام اول را به طور مداوم به دست میآورد. سال89 در مسابقات قهرمانی استان خراسان رضوی، جام رضوان در استایل رینگ اسپرت و رده سنی بزرگسالان در وزن منفی 45کیلوگرم به عنوان مبارز نمونه معرفی میشود.
سال91 در مسابقات قهرمانی کشور در رشته کامبت سامبو مقام اول را به دست میآورد و تنها طلای خراسان رضوی را تا به امروز در این رشته دارد. اینها بخشی از مدالهای رنگارنگ مجید در رشتههای مختلف رزمی است.
علاقه مجید به بوکس و کیک بوکسینگ بیش از سایر رشتههای رزمی است. او این 2رشته را حرفهایتر دنبال میکند. میگوید: «کیک بوکسینگ ترکیبی از رشته کاراته و بوکس است. درواقع ترکیب بین ضربات مشت و ضربات پاست. کیک یعنی ضربات پا و بوکسیگ یعنی ضربات مشت.
در حال حاضر بیشتر رشتهها و سبکهای ورزش رزمی از این رشته استفاده میکنند. این رشته به چند زیرشاخه تقسیم میشود. هنرجویان میتوانند نسبت به رده سنی و علایق خود زیرشاخه مورد نظر را انتخاب کنند. رشته کیکبوکسینگ زیر نظر فدراسیون انجمنهای ورزشهای رزمی است. مجید در سالهای92 تا 95 مسئول و نماینده سبک «پاهویوت یا بوکس تایلندی» در استان خراسان رضوی بوده است.
کیک بوکسینگ ترکیبی از رشته کاراته و بوکس است. درواقع ترکیب بین ضربات مشت و ضربات پاست. کیک یعنی ضربات پا و بوکسیگ یعنی ضربات مشت
بعد از آن به مدت 3سال مسئول و نماینده سبک کاراکو در استان خراسان رضوی میشود و از سال 98 تاکنون مسئول و نماینده سبک فول فایت استان خراسان رضوی است. میگوید: «فول فایت به معنای مبارزات آزاد است. این سبک 4زیر شاخه دارد. مبارزه بر روی رینگ و تاتامی، دفاع شخصی در قالب نمایشی و کاربردی، نمایش اکروبات و حرکات نمایشی مثل شکستن اجسام سخت و ایروبیک که شامل آمادگی جسمانی و تناسب اندام است. مربیان ما این 4زیرشاخه را در باشگاه خودمان به هنرجویان آموزش میدهند و مربیان شهرهای استان نیز این سبک را از ما میآموزند.»
مجید رئیس هیئت این سبک در استان خراسان رضوی هم هست، همسرش مریم محمدی، نایب رئیس و برادرش حامد دبیر هیئت استان خراسان رضوی هستند. بنیانگذار این سبک در ایران حبیب ملکان است که ریاست هیئت کشوری آن را برعهده دارد و همسرش زهرا مرادی نیز نایب رئیس است. این سبک زیر نظر فدراسیون انجمنهای هنرهای رزمی و نمایشی قرار دارد.
14سال پیش پدر مجید او و برادرش را ترغیب میکند تا باشگاهی را در خیابان توس 70 افتتاح کنند. حالا تعداد این سالنها به 10 رسیده است. همه آنها در محدودههای حاشیهای مناطق 2، 10و 12 قرار دارند. علاوه بر این مجید با همکاری برادر و همسرش با سازمانهای مختلف مثل آموزش و پرورش، شهرداری، سپاه و بسیج همکاری دارد و به علاقهمندان رشتههای رزمی در این مراکز نیز آموزش میدهد که آنها هم در این 3منطقه تمرکز دارند.
میگوید: «در زمان افتتاح اولین سالن، پدرم لباس کونگ فو خود را به باشگاه تقدیم کرد تا ما خیالمان از بابت حمایت او جمع باشد و یادمان باشد در رشتههای رزمی احترام به پیشکسوت و بزرگتر ارزش زیادی دارد. ما این ارزشها را به هنرجویانمان آموزش میدهیم.»
مجید و خانوادهاش جزو فعالان حوزه ورزش محسوب میشوند که در این سالها مربیان زیادی در این سبک و سایر رشتههای رزمی تربیت کردهاند. میگوید: «در ابتدای راه همراه با خانواده کارگروهی تشکیل دادیم و مصمم بودیم در این حوزه بازارکار ایجاد کنیم. از مهمترین اهداف ما ارتقای سبک زندگی مردم حاشیه شهر با ورزش است.
حاشیه شهر استعدادهای زیادی در ورزشهای رزمی دارد. روحیه مبارزهطلبی در آنها وجود دارد و اگر به آنها فرصت داده شود جزو قهرمانهای ملی و جهانی و از بهترینهای این رشته خواهند بود. تعدادی از این استعدادها را باید برای مبارزه تربیت کرد اما تعدادی از آنها برای مربیگری خوب هستند. قرار نیست همه بر سکوی قهرمانی بایستند. علاقهمندان به مربیگری را از صفر تا 100در سالنهای خودمان آموزش میدهیم و بعد از قبولی در آزمون و دریافت مدرک در سالنهای خودمان مشغول به کار میشوند. همه آنها بچههای همین حاشیه شهر هستند.
حاشیه شهر استعدادهای زیادی در ورزشهای رزمی دارد. روحیه مبارزهطلبی در آنها وجود دارد و اگر به آنها فرصت داده شود جزو قهرمانهای ملی و جهانی و از بهترینهای این رشته خواهند بود
خودم جزو آنها هستم و باید دینَم را به این محدودهها ادا کنم. ورزش مسیر این جوانان را تغییر میدهد و به آنها هدف میدهد که بهسراغ بزهکاری، اعتیاد و دیگر آسیبها نروند. چون ورزش انرژی آنها را مدیریت میکند. تمرینهای فشرده و نکات اخلاقی سبک زندگی هنرجویان را تغییر میدهد و باعث پیشرفت آنها میشود.»
نزدیک به 800هنرجو و 30مربی در سالنهای ورزشی که مجید و خانوادهاش راهاندازی کردهاند فعالیت دارند. از نوباوه، نونهال، نوجوان، جوان، امید تا بزرگسال و پیشکسوت، همه میتوانند هنرجوی ورزشهای رزمی باشند. البته هرکدام آموزشها و مسابقات مخصوص به رده سنی خودشان را دارند. مجید به همراه برادر و همسرش تاکنون در بخش مبارزه و اکروبات نمایشهای فردی و گروهی هنرجویان زیادی تربیت کرده که در استان خراسان رضوی و کشور موفق بودند، مدال آوردند و رکورددار هستند.
قهرمانیهای پی در پی استانی و کشوری در 4رده سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از دستآوردهای تلاشهای او در مقام مربیگری است. آخرین قهرمانی هنرجویان مجید، به مهرماه 99 برمیگردد که 25نفر از تیم تحت مدیریت او توانستند در مسابقات کشوری به میزبانی مشهد در بخش فردی و گروهی رکورددار ملی شوند. مجید میگوید: «مسابقات در آیتمهای مختلف برگزار شد و هرکدام از اعضای تیم توانستند رکورد آیتمهای مختلف را به دست آورند.
دختر بزرگم ریحانه در 3آیتم چرخ فلک، قوس یک پا انفرادی و قوس یک پا گروهی رکورددار است. تعدادی از بچهها در 2آیتم و تعدادی از آنها در یک آیتم رکورددار هستند.» معیار انتخاب قهرمان، بیشترین تعداد حرکت در کمترین زمان ممکن است. هنرجویان او در بخش حرکات نمایشی بهدلیل موفقیتهایی که داشتند به برنامه اعجوبهها و عصر جدید دعوت میشوند و در این برنامهها نمایش اجرا میکنند. تیم 25نفره او 2سال است که در سطح ملی رکورددار است.
مجید امسال همان 25نفر را به همراه 2نفر دیگر برای رکوردهای ملی، آسیایی و جهانی آماده میکند. به علت مشغله کاری زیاد خودش 3سال از میدانهای مبارزه دور بوده است. ولی امسال آمادگی خودش را هم بالا برده تا بتواند به عنوان مبارز دوباره روی تاتامی برود و همراه با هنرجویانش مدال کسب کند.
آشنایی آنها با یکی از مرکز آموزشی محله خاتمالانبیا(ص) به 4سال پیش برمیگردد. مجید، همسر و برادرش مربی ورزشی این مرکز هستند و همانطور که در سالنهای خود قهرمان و مربی آموزش میدهند در این مرکز نیز فعالیت دارند و دختران و پسران علاقهمند این مرکز را برای مبارزه، اجرای حرکات نمایشی و مربیگری تربیت میکنند. تعدادی از بچههای تیم 25 نفره او از همین مرکز هستند و قهرمان استانی و کشوری دارند.
او درباره مشکل کمبود امکانات در سالنهای سازمانهای مختلف در این محدوده میگوید: «سالنهای ورزشی سازمانها همه امکانات رشتههای رزمی را ندارند. بنابراین هر شخص مجبور است تعدادی از مهمترین وسایل تمرین را بهطور فردی تهیه کند. البته مربیای که تجربه کاری زیادی دارد و اصول قهرمانی را میداند، در هر شرایط و با هر نوع امکاناتی میتواند مبارز تربیت و به مسابقات مختلف اعزام کند. باوجوداین به علت درآمد کم شهروندان این محدوده اگر سالنهای ورزشی مجهزتر باشند تعداد قهرمانان افزایش پیدا میکند.»
هزینه این رشته ورزشی نسبت به سایر رشتهها کمتر است باوجوداین همچون سایر رشتهها به تجهیزات مختلفی نیاز دارد. مجید میگوید: «این رشته در بخش مبارزه لباس، کلاه، دستکش، بانداژ، کاپ، هوگو، زانوبند و ساقبند میخواهد و در بخش نمایشی نیز علاوه بر لباس مخصوص، مچ بند، زانو بندو قوزک بند نیاز دارد.»
مجید در پایان گفتوگو از تأسیس یک انجمن در حاشیه شهر میگوید؛ انجمنی که از سال 97 با محوریت فعالیتهای اجتماعی، ورزشی و ورزشهای همگانی فعالیت خود را زیر نظر اداره ورزش و جوانان استان خراسان رضوی شروع میکند. هدف او از تأسیس این انجمن ترکیب فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی با ورزش است. او ورزش را یکی از راههای برونرفت حاشیه شهر از مشکلات و آسیبهای اجتماعی میداند و میگوید: «هرچه ورزش در این محدودهها و در رشتههای مختلف گسترش پیدا کند آسیبهای اجتماعی نیز کاهش پیدا میکند.
از طریق انجمن با سازمانهای مختلف مناطق2، 10 و 12 ارتباط گرفتیم و توانستیم برای کارتنخوابها و اردوگاههای اعتیاد در 3منطقه برنامههای ورزشی اجرا کنیم. به اردوگاههای ترک اعتیاد رفتیم و وسایل ورزشی مثل توپ، راکت، لباس و ساک ورزشی به اعضای اردوگاه دادیم و با آنها ورزش کردیم. مربیان ما برای آموزش به این اردوگاهها میروند و با دادن روحیه به ترک اعتیاد آنها کمک میکنند.
اواخر سال99 استانداری، اداره کل ورزش و جوانان و ستاد مبارزه با مواد مخدر استان خراسان رضوی از ما تجلیل کردند. معتقدم با برنامهریزی و حمایت سازمانهای دولتی مشکلات و آسیبهای اجتماعی در حاشیه شهر کاهش پیدا میکند. به عنوان یکی از اعضای جامعه ورزش استان خراسان رضوی با ایجاد این انجمن و تأسیس سالنهای ورزشی که در آنها مربی تربیت میشود، همچنین تأسیس پایگاههای استعدادیابی و قهرمانی، تلاش خودم را برای بهبود شرایط میکنم و به حمایت مسئولان امیدوار هستم.»
مریم محمدی همسر مجید ایزانلو 29سال دارد و سال 89 با همسرش ازدواج کرده است. او از کودکی به ورزش علاقه داشته و از 10سالگی هنرهای رزمی را شروع میکند. مریم بیشتر از مبارزه به مربیگری علاقه دارد و از همان نوجوانی به عنوان کمک مربی با دیگر مربیان همکاری میکند و تمرین به هنرجویان را برعهده میگیرد. با اینکه چند دوره قهرمان استان و کشور شده است اما علاقه به آموزش مسیر او را تغییر داده و بیشتر مبارز تربیت می کند. از 18سالگی مربی رسمی ورزشهای رزمی و نمایشی است.
او حالا به همراه همسرش تلاش میکند هنرجویان دختر حاشیه شهر؛ ورزش را بخشی از زندگی خودشان بدانند. مریم ورزش و رشته هنرهای رزمی را برای خانمها بهویژه در حاشیه شهر ضروری میداند و میگوید: «این روزها بسیاری از خانهها کوچک یا آپارتمانی است. دیگر کودکان حرکت و جنب و جوش گذشته را ندارند. از طرفی امنیت جامعه کاهش پیدا کرده و لزوم یادگیری دفاع از خود بیشتر از گذشته احساس میشود.
کرونا هم عامل دیگری برای کم شدن فعالیت جسمانی است و این روزها صدمات جسمی جدی را به نوجوانان و جوانان وارد کرده است. دختران زیادی با سن کم با انواع مشکلات جسمی و روحی برای ثبتنام به سالنهای ما میآیند. زانودرد، کمر درد و افسردگی بخشی از مهمترین مشکلات این روزهای دختران جوان است. ورزش به روحیه و جسم آنها کمک میکند.» دغدغه اصلی مریم طرز فکر بسیاری از پدرها و مادرها در حاشیه شهر است.
او میگوید: «بیشتر والدین اینجا به دختران خود فرصت ورزش کردن نمیدهند یا معتقدند سرمایه اندک خود را باید برای پسران هزینه کنند. دختران حاشیه شهر معمولا فرصت ادامه تحصیل و رشد در ورزش یا هنر را ندارند درحالیکه استعداد زیادی بهویژه برای قهرمانی و موفقیت در رشتههای مختلف را دارند.»
حامد برادر کوچکتر مجید 27سال دارد. و از 8سالگی ورزش را با فوتبال شروع میکند. او وقتی موفقیتهای برادرش را میبیند با تشویقهای پدرش به سمت ورزشهای رزمی میآید و از 10سالگی هنرجوی ورزشهای رزمی میشود.
حامد هم مثل برادرش حکمهای قهرمانی زیادی دارد. دبیر گروه فول فایت استان خراسان رضوی است، قهرمان چند دوره این سبک در استان و کشور است، داور و مربی رسمی فدراسیون انجمنهای ورزشهای رزمی است و به عنوان مشاور استعدادهای قهرمانی را در حاشیه شهر پیدا میکند.
حامد علاقه و عشق زیادی به ورزشهای رزمی دارد. میگوید: «باید به ورزش و رشتهای که در آن هستید عشق بورزید. اگر علاقه و عشق به ورزش در وجودمان باشد مسیرموفقیت هموار میشود، در غیر اینصورت موفق نخواهیم شد. از صبح تا شب به سالنهای مختلف میروم ولی یک لحظه هم خسته نمیشوم و پرانرژیتر به خانه برمیگردم.»
کرونا ضربه های زیادی به ورزشکاران و سالنهای ورزشی وارد کرد. تعطیلی سالنها و کلاسها باعث شد، بسیاری از ورزشکاران حرفهای ورزش را رها کنند. اما مجید برای این شرایط هم تمهیداتی در نظر میگیرد. او هنرجویانش را به فضاهای باز میبرد و کلاسهای تمرین را در فضای مجازی راهاندازی میکند.
میگوید: «دوست ندارم حاصل زحمات مربیان و ورزشکاران به هدر رود. یک مربی باید آمادگی شرایط مختلف را داشته باشد و بهترین گزینه را برای ادامه راه انتخاب کند. کرونا ضربههای سختی به جامعه ورزشی زد اما راههایی برای مقابله با آن هم وجود داشت. مربیان هنرجویانی را که نیاز به آموزش داشتند، به فضای باز میبردند و از آنها میخواستند فاصله و نکات بهداشتی را رعایت کنند. برای سایر هنرجویان هم از فضای مجازی بهره گرفتیم و تمرینات آنها را میدیدیم و نکات لازم را به آنها میگفتیم.»